Home Άρθρα Σβησμένες μολυβιές Η ΚΑΤΑΔΥΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗ ΤΥΡΑΝΝΙΑ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ AΠΟΨΗΣ.
Η ΚΑΤΑΔΥΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗ ΤΥΡΑΝΝΙΑ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ AΠΟΨΗΣ.

Η ΚΑΤΑΔΥΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗ ΤΥΡΑΝΝΙΑ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ AΠΟΨΗΣ.

0
0

“ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΙΛΑ ΩΡΕΣ ΑΤΕΛΕΙΩΤΕΣ (ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΠΑΝΤΑ) ΓΙΑ ΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ. ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΙΛΑ ΜΕ ΤΙΣ ΩΡΕΣ, ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗ ΜΙΛΑΣ”

 

 

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΙΛΙΟΓΚΑΣ, ΑΝΑΛΥΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ

Το να λείπεις χρόνια από τον τόπο σου είναι κάτι το οποίο από μόνο του γεννά το υπέροχο αλλά και επίπονο αίσθημα της νοσταλγίας. Υπάρχουν στιγμές που θες να δεις ξανά τα ίδια μέρη που έζησες στα πρώτα μαθητικά σου χρόνια. Στα χρόνια που ο καθένας μας ήταν γεμάτος με αγνά αισθήματα για κάθε τι που τον περιτριγυρίζει. Θέτεις ως στόχο την επιστροφή, την επανένωση με όλα όσα θυμίζουν το τόπο σου και τους ανθρώπους που έζησες μαζί και αγαπάς. Συγγενείς, φίλοι, γείτονες, γνωστοί, όλοι αγαπημένοι και αναντικατάστατοι.

Και ξαφνικά μεγαλώνεις, οι ευθύνες εμφανίζονται βαριές, οι υποχρεώσεις ανυπέρβλητες. Κοιτάς πάνω απ’ όλα να μείνεις για να παλέψεις στο τόπο σου. Ελπίζεις να μην γίνεις αυτός που θα έρθει πίσω μόνο για μια ή δυο εβδομάδες το χρόνο. Προσβλέπεις και ευελπιστείς στο να μπορέσει να σε κρατήσει ο τόπος που τόσο αγάπησες.  «Θα το παλέψω» λες και σφίγγεις τα δόντια. Προσπαθείς, επενδύεις, …. και τελικά… χάνεις! Προσπαθείς ξανά και ξανά και ξανά…. το ίδιο αποτέλεσμα. Το μέλλον ξαφνικά φαντάζει ζοφερό και ανούσιο. Τι μένει να κάνεις;

Φεύγεις….. Αθήνα… Θεσσαλονίκη (στη καλύτερη των περιπτώσεων) …. Κύπρο… Αγγλία … Γερμανία … Αμερική (στη χειρότερη). Προσπαθείς, πετυχαίνεις, ζεις αξιοπρεπώς, ανεξάρτητος, και λες γιατί; Γιατί όχι και στον τόπο μου; Μήπως είναι μικρός ο τόπος μου σε σχέση με τις μεγάλες πόλεις;  Και ξαφνικά βλέπεις μικρές πόλεις όπως η Πάργα, η Λευκάδα, οι Παξοί, η Κεφαλλονιά, η Ζάκυνθο, η Σαντορίνη, μα τι φταίει; Βλέπεις ακόμα και μικρές πόλεις του εξωτερικού όπως το Elmore County- ΗΠΑ (3,2%ανεργεία), το Eichstätt –Γερμανία (0,5% ανεργία) και άλλες. Δε μπορεί να είναι το μέγεθος της πόλης; Κάτι άλλο είναι….

Ψάχνεις …. Κοιτάς τα πάντα…. Από τον πιο απλό λόγο μέχρι και τον πιο περίπλοκο … Έχεις πλέον το πλεονέκτημα του απομακρυσμένου παρατηρητή… μπορείς αν δεις τα πράγματα πιο καθαρά, ανεπηρέαστος από πολιτικές και τοπικιστικές έριδες. Παρατηρείς τα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα . Και ξαφνικά σε χτυπά η αλήθεια κατακούτελα!!!

Η καταδυναστευτική τυραννία της Τρίτης Άποψης.

Κατά έναν περίεργο τρόπο (ανεξήγητο πως) στη Ελλάδα βασιλεύει η τρίτη άποψη, και συνήθως στις μικρές τοπικές κοινωνίες , βασιλεύει με δυναστικό τρόπο και επιβλητικά.  Τι είναι όμως η τρίτη άποψη;

Ας υποθέσουμε ότι συζητά ο Α με τον Β για την επίλυση κάποιου προβλήματος. Αν ο Α έχει μια άποψη και ο Β μια δεύτερη άποψη επί του θέματος… τότε ξαφνικά, και χωρίς λόγο σοβαρό, εμφανίζεται η τρίτη άποψη. Η τρίτη άποψη υιοθετείται στη περίπτωση που οι δυο πρώτες απόψεις συμπίπτουν,  μόνο και μόνο για να υπάρχει διαφωνία. Την υιοθέτηση της τρίτης άποψης την προκαλεί κυρίως η ανάγκη προβολής σε συνδυασμό με το ερώτημα «γιατί αυτός κι όχι εγώ;».

Ο «θετός γονέας» της τρίτης άποψης έχει ένα κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα, για αυτό είναι εύκολο να το διακρίνει κάποιος παρατηρητής. Μπορεί να μιλά ώρες ατελείωτες (και το κάνει πάντα) για τη σημασία της σιωπής. Με άλλα λόγια μπορεί να μιλά με τις ώρες, για το πόσο σημαντικό είναι να μη μιλάς. Επειδή γνωρίζει ότι η άποψη που υιοθέτησε είναι λάθος, και επειδή γνωρίζει ότι το κάνει μόνο και μόνο για να διαφωνήσει, ο υπερασπιστικός του λόγος γίνεται τόσο κουραστικός και επίμονος που για χάρη της ομαλότητας ή ακόμα και της ηρεμίας, κερδίζει. Άλλωστε όσο αήττητος είναι ο βλάξ, άλλο τόσο και αυτός που υιοθέτει την τρίτη άποψη.

Άλλο συχνό χαρακτηριστικό του «θετού γονέα» της τρίτης άποψης είναι πολλές φορές η αυταρέσκεια. Ένα αμάρτημα που εύκολα μπορεί να εντοπίσει κάποιος,  το οποίο δύσκολα μπορεί να το κρύψει ο έχων την πάθηση. Αν δείτε άνθρωπο που έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του, να είστε βέβαιοι πως αυτή είναι η μόνη μεγάλη ιδέα που πέρασε ποτέ από το μυαλό του. Κανείς δεν είναι τόσο άδειος όσο αυτοί που είναι γεμάτοι από τον εαυτό τους.

Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι όσοι υιοθετούν την τρίτη άποψη, γνωρίζουν εξ αρχής ότι είναι λάθος, αλλά η ανάγκη ικανοποίησης της νοσηρής τους προσωπικότητας είναι μεγαλύτερη του κοινού καλού.  Ο Ταλεϋράνδος, (1754-1838, Γάλλος Υπουργός Εξωτερικών) είχε πει πολύ εύστοχα «Συγχωρώ τους ανθρώπους όταν δεν συμφωνούν με την άποψή μου, αλλά δεν τους συγχωρώ όταν δεν συμφωνούν με τη δική τους». Πρώτα να ελέγχεις αν είναι ορθή η σκέψη σου, μετά να ασχολείσαι με την αντίθετη άποψη και, τέλος, να ψάχνεις για την αιτία των διαφορών. Μόνο τότε μπορείς να βρεις το κλειδί της επιτυχίας. Το δύσκολο σε μια διαφωνία δεν είναι να υπερασπισθεί κανείς τη γνώμη του, αλλά να την ξέρει. Ο άνθρωπος που επιλεγεί την τρίτη άποψη όχι μόνο δεν την ξέρει, συχνά στην προσπάθεια του να την υπερασπιστεί φαίνεται αδιάβαστος και κατά συνέπεια υπολειπόμενος.

Αν κάποιος  παρακολουθήσει έστω και μια συνεδρίαση του τοπικού δημοτικού-περιφερειακού συμβουλίου ή μιας συνδικαλιστικής οργάνωσης, ή ακόμα και μιας συνεδρίασης στη Βουλή των Ελλήνων, θα είναι αρκετό για να καταλάβει και να εντοπίσει την τρίτη άποψη που ως δια μαγείας φορά το μανδύα της δεύτερης. Δεν είναι δύσκολο, αρκεί να παρακολουθήσει κάποιος τη συνεδρίαση,  ελεύθερος και αποστασιοποιημένος από τις τοπικές- πολιτικές έριδες. Θα εκπλαγείτε από το αποτέλεσμα είμαι σίγουρος. Δεν υπάρχει Διοικητικό Συμβούλιο ή απαρτία συνεδρίασης – συνέλευσης  χωρίς να συμμετέχει ο παντογνώστης «θετός γονέας» της τρίτης άποψης.

Είναι επίσης σίγουρο το γεγονός, ότι αν κάποιος παντογνώστης «θετός γονέας» της τρίτης άποψης διαβάζει το παρόν άρθρο, θα θεώρει ότι αναφέρομαι σε κάποιον άλλο, εκτός από τον ίδιο. Δύσκολη για όλους μας άλλωστε η αυτοκριτική. Προηγείται η κριτική των άλλων πάντα και έπεται η εσωτερική διάγνωση. Ας προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τη σειρά. Τα αποτελέσματα θα είναι θεαματικά.

Θα μπορούσε να πει κάποιος, «μα καλά, μόνο στην περιοχή μου συμβαίνει αυτό;». Η απάντηση είναι όχι. Συμβαίνει σε πολλές τοπικές κοινωνίες. Σε άλλες περισσότερο, σε άλλες λιγότερο. Η μείωση της έντασης και της συχνότητας της υιοθέτησης της τρίτης άποψης είναι αυτά που ξεχωρίζουν τους τόπους που προχωρούν μπροστά, από αυτούς που θα ακολουθούν και θα έπονται.

Ο μόνος τρόπος επιστροφής ή παραμονής των νέων στο τόπο τους είναι η ανάπτυξη. Ένας από τους κύριους λόγους της σημερινής κατάστασης στο τόπο μας, είναι η υιοθέτηση της τρίτης άποψης. Ας εντοπίσουμε λοιπόν τους επίδοξους υποστηρικτές της, και ας τους απομονώσουμε. Πλέον ξέρουμε τον τρόπο.