Home Άρθρα Σβούρα ΣΒΟΥΡΑ: Ο στίβος μάχης της 25ης Μαρτίου
ΣΒΟΥΡΑ: Ο στίβος μάχης της 25ης Μαρτίου

ΣΒΟΥΡΑ: Ο στίβος μάχης της 25ης Μαρτίου

0
0

25 λεπτά, 25 ολόκληρα λεπτά έκανα για να κατέβω με το δικό μου ΙΧ την 25η Μαρτίου και την Πετρούπολεως. Πρωινό Δευτέρας 9:00 η ώρα! Μια απόσταση που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα χρειαζόταν 5-8 λεπτά. Ποιο είναι όμως το φυσιολογικό και πιο το αφύσικο. Ένα καθημερινό βάσανο για τους οδηγούς, τους πολίτες της Πετρούπολης, που θέλουν να φύγουν ή να επιστρέψουν στην πόλη.

Και όμως χρειάστηκα 25 ολόκληρα λεπτά για να καταφέρω να βγω από αυτό τον ιδιόμορφο λαβύρινθο από διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα και φορτηγά τροφοδοσίας, από μηχανάκια που ανεβαίνουν αντίθετα στο δικό σου ρεύμα, από λεωφορεία που σταματούν στη μέση του δρόμου για να επιβιβάσουν ή να αποβιβάσουν. Από αυτοκίνητα που σου κορνάρουν γιατί σταμάτησες στο πεζοφάναρο που είναι κόκκινο, από τα αυτοκίνητα που έχοντας εμπόδια στο δικό τους ρεύμα μπαίνουν στο δικό σου ρεύμα για να συνεχίσουν την πορεία τους,  και δεν ξέρω εγώ από τι άλλες παγίδες κρύβει αυτός ο στίβος μάχης. Γιατί περισσότερο για στίβο μάχης μοιάζει παρά για δρόμο.

Και μέσα σε αυτόν τον πόλεμο οι υπεύθυνοι σφυρίζουν αδιάφορα. Η διοίκηση του Δήμου, που η δουλειά της είναι να διασφαλίσει την ομαλή κυκλοφορία στους δρόμους της πόλης αντί να σηκώσει τα μανίκια και να κάτσει να βρει λύσεις, έχει σηκώσει τα χέρια παραδομένη στην μοίρα που της έπαιξε άσχημο παιχνίδι. Και αναζητεί άλλους ανευθυνό – υπεύθυνους για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.

Η αλήθεια είναι ότι συνυπεύθυνη σε αυτή τον πόλεμο που ζουν οι πολίτες της Πετρούπολης καθημερινά είναι και η Αστυνομία που λάμπει δια της απουσίας της. Κάποιος στρατηγός της Αστυνομίας πρόσφατα συναντήθηκε με τη δημοτική αρχή και υποσχέθηκε ότι θα λάβει μέτρα. Στα λόγια προς το παρών. Θα στείλει κανά περιπολικό μία φορά τη βδομάδα και τελείωσε η δουλειά.

Το σίγουρο είναι ότι την κυριότερη ευθύνη την έχουμε εμείς οι πολίτες που δημιουργούμε το πρόβλημα με το διπλοπαρκάρισμα. Μισό λεπτό να πάρω μια τυρόπιτα, μισό λεπτό να βγάλω χρήματα από το ΑΤΜ, μισό λεπτό να πάρω τσιγάρα, καφέ, ένα μπουκαλάκι νερό ρε παιδιά σταμάτησα να πάρω κι αλλά χιλιά δύο μισά λεπτά που δημιουργούν όμως το μπάχαλο.

Και αφού εμείς είμαστε μπαχαλάκηδες, κάποιος πρέπει να το διορθώσει. Κάποιος πρέπει να πάρει μέτρα για τους λίγους μπαχαλάκηδες καταναλωτές, για τους λίγους μπαχαλάκηδες καταστηματάρχες που νομίζουν ότι η πόλη τους ανήκει ή τους χρωστάει χάρη.

Υπεύθυνοι λοιπόν για να βάλουν τάξη το επαναλαμβάνω είναι αυτοί που εκλέχθηκαν υποσχόμενοι να λύσουν τα προβλήματα της καθημερινότητας.

Τι να το κάνω εγώ το ΣΒΑΚ ή την ανάπλαση της Λεωφόρου που εντάχθηκε στο Τρίτσης. Μέχρι να ολοκληρωθεί το ΣΒΑΚ εμείς θα κάνουμε αχ, βαχ καθημερινά! Μέχρι να ολοκληρωθεί η ανάπλαση της Λεωφόρου τα αυτοκίνητα θα μπουν μέσα στα σπίτια και στα καταστήματα. Λύσεις χρειάζονται τώρα. Προσωρινές ναι, αλλά που θα λύνουν το πρόβλημα με το καλό ή με το κακό.

Τώρα όμως, όχι μεθαύριο, ούτε αύριο. Αφού δεν βάζουμε μυαλό φέρτε αστυνομία να κόβει νυχθημερόν κλήσεις ανελέητα στους παραβάτες. Αν δεν μπορεί να έρθει η αστυνομία, δημιουργείστε δημοτική αστυνομία από έναν ή δύο υπαλλήλους να κόβουν μόνο κλήσεις, που να μην παραγράφονται, που να μην σβήνονται, όπως γίνεται στο Δήμο Αθηναίων. Βάλτε παρκόμετρα στη λεωφόρο ώστε οι καταστηματάρχες και οι υπάλληλοι τους να μην πιάνουν τις θέσεις πάρκινγκ για ένα οκτάωρο. Δημιουργείστε θέσεις πάρκινγκ, κάντε κάτι επιτέλους, εσείς είστε οι ειδικοί όχι εγώ. Εγώ πληρώνω τους φόρους μου, τα δημοτικά μου τέλη και απαιτώ λύσεις.

Θα μου πείτε εδώ έναν δρόμο ήπιας κυκλοφορίας πάει να δημιουργηθεί στην Αγίου Δημητρίου και πριν τελειώσει τα αυτοκίνητα έχουν καβαλήσει τα πεζοδρόμια, όπως συμβαίνει και στον πεζόδρομο της Κολοκοτρώνη, στους πεζόδρομους γύρω από την στρογγυλή πλατεία.

Ε, λοιπόν αν δεν μπορείτε να υποστηρίξετε τα έργα σας καλύτερα να τα αφήσετε όπως είναι. Αν δεν μπορείτε να αποτρέψετε τους πολίτες να κάνουν του κεφαλιού τους, αφήστε τα πράγματα όπως έχουν. Μετά την Αγίου Δημητρίου έχω την εντύπωση ότι σειρά θα πάρει η ανάπλαση στην  Αρχιπελάγους και τους γύρω δρόμους του σχολικού συγκροτήματος της Ανατολικής Ρωμυλίας. Αν δεν μπορείτε να διασφαλίσετε ότι το έργο εξυπηρετεί το σκοπό για τον οποίο θα κατασκευαστεί και αν πρόκειται κι αυτό να μετατραπεί σε υπαίθριο πάρκινγκ των περιοίκων και οι μαθητές θα περπατούν στο δρόμο, μην κάνετε τίποτα, μην χαλάτε χρόνο και χρήμα, αφήστε τα όπως είναι…

Μία απορία έχω προς την ελληνική αστυνομία. Θα μου πείτε ποιος να την ακούσει και ποιος να την απαντήσει, αλλά εγώ θα την πω για χάρη της δικής μου ψυχοθεραπείας. Αυτά τα παλικάρια της ΔΙΑΣ στο δρόμο που κυκλοφορούν καβάλα στις μηχανές και βλέπουν τον ανεύθυνο οδηγό να διπλοπαρκάρει γιατί δεν τον υποχρεώνουν να μην σταματήσει, γιατί δεν του κόβουν κλήση. Ξέρω θα μου πείτε δεν είναι της δικής τους αρμοδιότητας. Μάλιστα! Και εδώ είναι η απορία μου. Δηλαδή αν υπάρχει ένας τροχονόμος που ρυθμίζει την κυκλοφορία σε ένα κόμβο και στην τράπεζα που υπάρχει στην απέναντι γωνία διαπιστώσει ότι γίνεται ληστεία, τι θα κάνει θα συνεχίζει να σφυρίζει ρυθμίζοντας την κυκλοφορία. Θα μου πει κάποιος αδαή παράδειγμα. Γιατί η παρουσία του τροχονόμου σε δρόμο δεν είναι αδαής εικόνα για την ελληνική πραγματικότητα.

Και μια και είπα πραγματικότητα θα σχολιάσω αυτό που ζούμε με τον πόλεμο. Τα είπα και στην πρώτη σβούρα στον πόλεμος δεν υπάρχει απόδοση δικαιοσύνης. Στον πόλεμο επικρατεί ο νόμος του ισχυρού. Τι δικαιοσύνη να αναζητήσω άραγε στις κυρώσεις που παίρνει ο Δυτικός κόσμος και η χώρα μου ενάντια στην αθλιότητα-αγριότητα των Ρώσων με το να ακυρώνεις παραστάσεις όπως η Λίμνη των Κύκνων του Τσαικόφσκι ή άλλων Ρώσων δημιουργών. Είναι δυνατόν να συνδέεις τα όποια πολιτικά, οικονομικά, στρατιωτικά συμφέροντα με τον πολιτισμό…. Αδυνατεί να το συλλάβει το μυαλό μου.

Απλά θα παραθέσω μία ανάρτηση του Νίκου Πορτοκάλογλου που λέει ότι «Και βέβαια μπορείς να λατρεύεις τον Τσέχοφ, τον Ντοστογέφσκι, τον Τολστόι, τον Τσαϊκόφσκι, τον Σοστακόβιτς, τον Ραχμάνινοφ και τόσους άλλους μεγάλους Ρώσους που εκπροσωπούν το φως και να απεχθάνεσαι τον Πούτιν που εκπροσωπεί το σκοτάδι, την τυραννία, την ωμότητα, τη βία, την εξόντωση των διαφωνούντων εντός και εκτός των συνόρων του»! και για τέλος αφού δεν μπορώ να βάλω να ακούσουμε «το γυρίζω την πλάτη μου στο μέλλον» του Διονύση Τσακνή με τις φωνές των αδελφών Κατσιμίχα επιτρέψτε μου να κλείσω όπως κλείνει και το τραγούδι.

Μένω μονάχος στο παρόν μου
να σώσω οτιδήποτε αν σώζεται
κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου
συνένοχο στο φόνο δε θα μ’ έχετε…

ΣΗΜ.: Ακούστε την «Σβούρα» και ηχητικά εδώ. Κάντε subscribe στο κανάλι του ΜΑΧΗΤΗ στο youtube για να είστε πάντα ενημερωμένοι!!!

tags: